Tworzywa sztuczne są słabymi przewodnikami ciepła, ponieważ praktycznie nie mają wolnych elektronów dostępnych dla mechanizmów przewodzenia, takich jak metale. Izolacyjność termiczną tworzyw sztucznych ocenia się poprzez pomiar przewodności cieplnej. Przewodzenie ciepła to innymi słowy zdolność do przenoszenia ciepła, która w przypadku tworzyw amorficznych w temperaturze 0-200°C mieści się z reguły w zakresie 0,125-0,200 W/m-1K-1. Z kolei tworzywa termoplastyczne częściowo krystaliczne posiadające uporządkowane obszary krystaliczne mają lepszą przewodność

Firma Lipton Ice Tea podjęła w Holandii decyzję o przejściu na aseptyczne opakowania kartonowe SIG z materiałem opakowaniowym SIGNATURE FULL BARRIER, w którym wszystkie użyte polimery są połączone z certyfikowanymi odnawialnymi materiałami pochodzenia leśnego za pomocą systemu bilansu masy. Ta decyzja Lipton Ice Tea, marki Unilever, jest ważnym krokiem i przyczynia się do zbliżenia do założonego przez Unilever celu dotyczącego zrównoważonego rozwoju, jakim jest osiągnięcie pełnego zera do 2039 roku. Przejście na SIGNATURE FULL BARRIER jest również znaczącym krokiem do przodu w zakresie zaangażowania Lipton w przyczynianie się do gospodarki o obiegu zamkniętym i stania się marką w pełni wpisującą się w jej założenia.

Chemik James Tour i współpracujący z nim Wala Algozeeb, doktorant Paul Savas i doktor habilitowany Zhe Yuan poinformowali, że podgrzewanie odpadów z tworzyw sztucznych w obecności octanu potasu wytwarza cząstki z porami w skali nanometrów, które zatrzymują cząsteczki dwutlenku węgla.

Wytłaczanie jest metodą przetwórstwa wykorzystująca bardzo podobną zasadę działania maszyny jak w przypadku wtryskiwania. Zasadniczą różnicą jest to, że najczęściej wytłaczanie jest procesem ciągłym. To czy jest to proces ciągły czy jednak cykliczny zależne jest od odmiany tego procesu co związane jest z cechami charakterystycznymi formowanych przedmiotów zwanych wytłoczynami.

Wariant enzymatyczny stworzony przez inżynierów i naukowców z University of Texas w Austin może rozkładać dławiące środowisko tworzywa sztuczne, których degradacja zwykle zajmuje wieki w ciągu zaledwie kilku godzin lub dni.

Faza docisku jest chyba najmniej „rozumianą” fazą całego cyklu wtryskiwania. Każdy wie, że trzeba ją stosować, żeby nie pojawiały się zapady na powierzchni wyprasek, ale nie każdy wie, że ma jeszcze inne ważne funkcje. Może okazać się zbawienna i poprawić efekt wizualny wypraski, ale również może spowodować tak duże naprężenia własne, że wypraski będą pękały po wyjęciu z formy.

Związki krzemoorganiczne należą do związków metaloorganicznych ze względu na obecność w strukturze wiązania krzem – węgiel. Są one znane już od ponad 100 lat, lecz zainteresowanie nimi nadal rośnie, pomimo że można je otrzymać wyłącznie syntetycznie. Związki krzemoorganiczne można podzielić na związki małocząsteczkowe, oligomery i polimery, różniące się między sobą liczbą atomów krzemu w cząsteczce. W zależności od rodzaju atomu X polimery krzemoorganiczne można podzielić na: polisilany (X = Si), polikarbosilany (X = C), polisiloksany (X = O), polisilazany (X = NH lub NR – grupa węglowodorowa), poliborosilany (X = B) oraz polisilikokarbodiimidy (X = N=C=N). Istotnym jest, że zmieniając podstawniki przy atomach krzemu można modyfikować i regulować stabilność chemiczną, termiczną, wpływać na rozpuszczalność polimeru oraz jego właściwości elektryczne czy optyczne.