Włókna szklane stosuje się przede wszystkim do wzmacniania polimerów. Wiodącymi rodzajami włókien szklanych do zastosowań w inżynierii mechanicznej są włókna typu E-glass oraz S-glass. Włókna E-szklane są najczęściej stosowane spośród wszystkich wzmocnień włóknistych, ze względu na ich niski koszt i stosunkowo niski moduł sprężystości w porównaniu z innymi wzmocnieniami. Włókna szklane typu S są sztywniejsze i mocniejsze niż włókna typu E oraz mają lepszą odporność na zmęczenie i pełzanie.

Wspólna akcja Grupy Azoty i Rady Osiedla Mościce z okazji Światowego Dnia Ziemi - włącz się w działanie.

Tworzywa termoplastyczne już ze swojej natury jako materiału o bardzo dobrej charakterystyce do zastosowań konstrukcyjnych, oferują dobre właściwości mechaniczne. Mogą one zapewnić formowanej części odpowiednią trwałość, wytrzymałość czy odporność na uderzenia w różnorodnych warunkach eksploatacji i użytkowania. Gdy wymagana jest zwiększona trwałość, do matrycy polimerowej można wprowadzić materiały wzmacniające (nośniki) lub środki wypełniające (napełniacze), które mogą w istotny sposób zmienić i jednocześnie poprawić określone właściwości.

Grupa Azoty Polyolefins – spółka celowa realizująca inwestycję Polimery Police – wyłoniła dystrybutorów dla swojego nowego produktu – polipropylenu pod nazwą Gryfilen®.

Zespół japońskich naukowców opracował samonaprawiający się polimer używając do tego po raz pierwszy gotowego związku. Strategia, którą zastosowali, jest obiecująca szczególnie w zakresie poprawy trwałości i minimalizacji wpływu na środowisko różnych komercyjnych polimerów dla szerokiego zakresie zastosowań.

Polimery są grupą materiałów konstrukcyjnych, które na przestrzeni ostatniego stulecia zanotowały najintensywniejszy rozwój, łamiąc kolejne bariery ograniczające ich stosowanie. Początkowo nieodporne na starzenie, kruche, łatwopalne i trudne do przetwórstwa stały się pełnoprawnymi materiałami konstrukcyjnymi, a ponadto zaczęły wykazywać cechy niespotykane w materiałach konwencjonalnych: wytrzymałość względną większą od stali, elastyczność lepszą od kauczuku, przezroczystość wyższą od szkła, odporność na coraz wyższe temperatury, niepalność, biozgodność i zdolność zastępowania tkanek, pamięć kształtu, umiejętność samo naprawy czy zdolność przewodzenia prądu elektrycznego. Intensywny rozwój nauki w zakresie budowy i właściwości polimerów doprowadził do sytuacji, w której po raz kolejny w nad wyraz ciekawej historii tworzyw sztucznych złamano utarte schematy i stworzono materiał wcześniej nieistniejący – polimery przewodzące prąd elektryczny.

Pigmenty to drobnokolorowe proszki, które można mieszać ze spoiwem – takim jak olej lniany, guma arabska lub polimer. Podczas gdy barwniki są rozpuszczalne i rozpuszczają się w środku wiążącym (umożliwiając im chemiczne wiązanie z materiałem – idealne do barwienia tekstyliów), pigmenty są nierozpuszczalne i są zawieszone w środku wiążącym. Zdecydowana większość pigmentów jest wykorzystywana w większych gałęziach przemysłu, takich jak produkcja samochodów i tworzyw sztucznych.